« Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր, Արևելյան դպրոց-պարտեզ, mskh.am, nor.mskh.am, 47/1, հեռ. 744380
Ահա և ժամանակ եմ տրամադրում մասնակցելու շախմատի դասընթացներին, որոնց ժամանակ շատ բան եմ սովորում։ Իհարկե, խաղալ գիտեմ, բայց սովորողների հետ երկար խաղալուց ու մտածելուց ես հասկանում՝ ինչ գիտես ու ինչ չգիտես: Արդեն մի քանի դաս է, ինչ մասնակցում եմ, ընկեր Առնոլդը բացատրում է ամեն մանրուք թվացող, բայց շատ կարևոր քայլերի մասին։
Այսօրվա քնի ծեսին էլ որոշեցի շվի նվագել սիրելի շվիահար Աննայի հետ միասին։ Ուրախությամբ նշեմ, որ հինգ տարեկանները մեծ սիրով լսեցին ու արագ քուն մտան։
Օրն սկսեցինք մեր ամենօրյա նախավարժանքներով, նախաճաշեցինք ու դեպի խաղադաշտ։ Երգելով գնացինք, ֆուտբոլ խաղացինք, մի լավ վազվզեցինք, շա՜տ հոգնեցինք։ Երգեցինք Համբարձման երգերը, արտասանեցինք Ղ. Աղայան, մի քիչ նստեցինք հանգստացանք ու վերադարձանք խումբ։ Ճաշիկը մեզ էր սպասում։ Համով-համով կերանք ու հոգնած պառկեցինք քնելու։
Հինգ տարեկաններին ծանոթացրինք հայկական դաշտային ծաղիկների անուններին, որ իմանան, թե ինչ անունով ծաղիկներ կան իրենց դպրոց-պարտեզում։
Ուսշաբաթն ավարտեցինք մարզական խաղով, գնդակը կարողացանք ոտիկներով փոխանցել ընկերոջը։ Իսկ օրվա ավարտին երկրորդ դասարանի սովորողները մեզ հյուր եկան ու մեր փոքրերին սովորեցրին Հովհաննես Թումանյանի «Էս էն է» ստեղծագործությունը, իսկական սովորող-սովորեցնող…
Օրն սկսեցինք մի լավ մարզանքով՝ բաց չթողնելով մեր սիրելի ավանդական գլուխկոնծին։ Իհարկե, չէինք կարող լավ եղանակի առիթը չօգտագործել, ռոդարիական դժվար բայց հաղթահարելի խաղը սկսեցինք, որով զարգացրինք մեր ճկունությունը, դանդաղ ու ուշադիր քայլելու կարողությունը: Արտասանեցինք նոր սովորած աղայանաոտանավորիկը ու երգելով վերադարձանք ճաշելու:
Հինգ տարեկաններն այսօր արտասանեցին աղայանական փոքրիկ ոտանավորներ։
-Բարև՜, մենք 2013 թ. ծնվածներն ենք։ Եկեք ծանոթանանք…
Հինգ-վեց տարեկանների բլոգ 