Рубрика: Երաժշտական
«Տաթև Սահակյան և հինգ տարեկաններ» բենդ
Այսօր նվեր-դաշնամուր ունեցանք, սաները ոնց էին ուրախացել, հարցնում էին, թե երբ եմ նվագելու, որ երգեն։ Ես էլ խոստացա նվագել սովորել, քանի որ վաղուց ուզում եմ սովորել։ Խոստացա սովորել, որ իրենց համար նվագեմ, նրանք էլ ծիծաղելով ասացին, որ էլ շվի չնվագեմ, դաշնամուր նվագեմ։ Այնուհետև «Տաթև Սահակյան և հինգ տարեկաններ» բենդը կատարեց « Արև, արև, ե՛կ, ե՛կ» ստեղծագործությունը։
Շվիի սեմինար
Պատրաստվում ենք միջոցառման, սովորում ենք երկու նոր ստեղծագործություն։
Հավե՜ս օր, հավե՜ս նվեր, հավե՜ս հինգ տարեկաններ
Այսօր ունեցանք շատ սիրուն ու գունավոր նվեր՝ ռետինե գորգ։ Հինգ տարեկանները բացեցին, սկսեցին հավաքել գույներով, մի ուրախությու՜ն, մի ուրախությու՜ն։ Վերջացնելուց հետո գույները ճիշտ ճանաչելու խաղ խաղացինք։ Մի իսկական մարզական օր։ Սկսեցին մարզական խաղեր խաղալ՝ է՜լ ոտքերով գնդակի փոխանցում, է՜լ մեր սիրելի գլուխկոնծին, է՜լ գլորվեցինք, է՜լ փորիկների տակով անցանք, է՜լ, է՜լ… ապագա սեբաստացի փոքրիկ Նարեկն էր հյուր եկել իր մորաքրոջը, իր կրթահամալիրին։ Ահա և շուտով նախապատրաստվում ենք Նարեկի «ատամհատիկի ծեսին»։ Հրաժեշտից հետո սաները սպասքադրում կատարեցին, ինքնուրույն կարողացան վերցնել, սիրուն սեղան գցել, համով-համով ուտել։ Նրանց սպասում էր «քնի ծեսը»։ Սպունգերը սիրուն դասավորեցին, բացեցին անկողինները. րոպեներ անց արդեն քուն էին մտել ընկեր Տաթևի նվագած շվիի ելևէջների ներքո։ Ահա, շա՜տ ուրախ օր ունեցանք։ Հավե՜ս նվեր, հավե՜ս, սիրուն ու գունավոր գորգ։ Չմոռանանք հինգ տարեկանների գորգապատումը լսել։
«Ա՜խ, ի՜նչ լավ են․․․»
Իսկական ծես, իսկական Մեդիաուրբաթ, իրական շվիահարներ, այսքան կարճ ժամանակահատվածում թե ինչպես կարողացանք յուրացնել… ինքս զարմացած եմ։ Անասելի զգացողություն, անասելի տպավորություններ, անասելի հավես․․․Շնորհակալ եմ շվիահար Աննա Հովհաննիսյանին, հուսով եմ՝ միջոցառումներին մասնակցելը շարունակական կլինի, սիրով կմասնակցեմ։