Ապրիլի 16-19-ը «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրում կայացավ նախադպրոցական հաստատություններում աշխատող դաստիարակների վերապատրաստման հերթական փուլը։ Հայաստանի մի շարք մարզերից մի շարք վերապատրաստվողներ։ Առաջին օրն Արևելյան դպրոցի հինգ տարեկանների՝ իմ և Արմինե Խաչատրյանի խմբում, երկուսն էին՝ ընկեր Զառան ՝ Գյումրուց, և ընկեր Արփինեն՝ Սասունիկից։ Ծանոթացանք մեր «Բարև, ես․․․ » խաղով, հետո նախավարժանքներ կատարեցինք, մասնակցեցինք մարզական սեմինարի: Վերապատրաստման երկրորդ օրն սկսեցինք առավոտյան ընդհանուր պարապմունքով, երգուպարով ու նախավարժանքներով։ Շարունակեցինք ռոդարիական՝ հագուստը արագ հանելու խաղով, նախաճաշեցինք ու դուրս եկանք բակ՝ երիցուկներ հավաքելու, վերապատրաստվողների հետ պատրաստեցինք ծաղկե ճակտնոցներ՝ Համբարձման ծեսն իրականացնելու համար։ Երրորդ օրն իսկական ծեսն էր մեզ սպասում։ Վերապատրաստվողների և յոթ աղջիկների հետ դուրս եկանք բակ, քանի որ չորեքշաբթի վաղ առավոտյան սկսվում էր հիմնական ծեսի` վիճակի նախապատրաստությունը։ Հավաքեցինք յոթ աղբյուրից յոթ բուռ ջուր, յոթ տեսակի ծաղկից յոթ տերև, յոթ տեսակի ծաղիկ, հոսող առվից յոթ տեսակի քար: Գնացինք Հրաչենց տուն, ճակտնոց տվեցինք ու ձու ստացանք փոխարենը։ Հաջորդը մեր տունն էր։ Բարևեցինք, երգելով ձու խնդրեցինք, ձուն ստանալով՝ դուրս եկանք։ Ինձ համար մի ուրիշ հետաքրքրություն ու մի ուրիշ տոն էր սա։ Վերապատրաստման չորրորդ օրը քայլքով գնացինք Ագարակ, վերապատրաստվողները, մասամբ հաղթահարելով վախը, կարողացան կերակրել ձիերին։ Այս չորս օրերի ընթացքում նրանք զարմացած ու տպավորված էին մեր կրթահամալիրով, դաստիարակ-ծնող հարաբերություններով, դաստիարակ-երեխա հարաբերություններով, տնօրեն-դաստիարակ հարաբերություններով․․․ Շատ սիրեցինք միմյանց, խոստացանք ամեն հնարավորության դեպքում հանդիպել։ Սպասենք վերապատրաստման հաջորդ փուլին։